ਤੂ ਤੇ ਮੈਂ

ਕਿਉਂ ਇਕ ਇਨਸਾਨ ਦੂਜੇ ਇਨਸਾਨ ਤੋਂ ਇਹ ਉਮੀਦ ਰੱਖਦਾ ਹੈ ਕਿ ਜਿਵੇਂ ਮੈਂ ਸੋਚਦਾ ਹਾਂ ਅਗਲਾ ਵੀ ਉਂਵੇ ਸੋਚੇ,
ਜੋ ਕੰਮ ਜਿਵੇਂ ਮੈਂ ਕਰਦਾ ਅਗਲਾ ਵੀਂ ਉਂਵੇ ਕਰੇ।
ਉਹ ਇਹ ਕਿਉਂ ਨਹੀ ਸੋਚਦਾ ਕਿ ਦੋਹਾਂ ਦੀ ਸੋਚ ਵਿਚ ਰੱਬ ਨੇ ਫ਼ਰਕ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ਅਤੇ ਕੀ ਪਤਾ ਉਸ ਕੋਲ ਆਪਣੇ ਵਧੀਆ ਢੰਗ/ਤਰੀਕੇ ਹੋਣ ਕਿਸੇ ਵੀ ਕੰਮ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਦੇ। ਸੋ ਕਦੇ ਵੀ ਆਪਣੀ ਸੋਚ ਜ਼ਬਰਦਸਤੀ ਕਿਸੇ ਤੇ ਥੋਪਣੀ ਨਹੀਂ ਚਾਹੀਦੀ।
(ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਹੀ ਹੈ ਜੋ ਜਦੋਂ ਚਾਹੇ ਇਨਸਾਨ ਦਾ ਮਨ ਜਾਂ ਸੋਚ ਬਦਲਣ ਦੀ ਸਮਰੱਥਾ ਰੱਖਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਹੁਕਮ ਅੰਦਰ ਹੀ ਸਭ ਕਾਰਜ ਸਫਲ ਹੁੰਦੇ ਹਨ) ਜੈਸੀ ਆਗਿਆ ਤੈਸਾ ਕਰਮ।।