ਬਿਨਾ ਜੁਬਾਨ ਤੋਂ ਕਹਿ ਜਾਂਦੇ ਨੇ
ਠੋਕਰ ਤਾਂ ਬੰਦਿਆਂ ੳਦੋਂ ਲਗਦੀ ਏ
ਜਦੋਂ ਆਪਣੇ ਦਿਲ ਦੇ ਜਜ਼ਬਾਤ ਫਿਰ
ਬਿਨਾ ਕਹੇ ਹੀ ਰਹਿ ਜਾਂਦੇ ਨੇ
ਦੁਨੀਆਂ ਅਣਜਾਣ ਨਹੀਂ ਝੱਲਿਆ
ਅਣਜਾਣ ਤਾਂ ਬਸ ਤੂ ਹੀ ਬਣੀ ਬੈਠਾਂ ਏਂ
ਨਾ-ਉਮੀਦ ਸੁਪਨਿਆਂ ਤੇ ਐਤਬਾਰ
ਪਤਾ ਨਹੀ ਦਿਲਾ! ਤੂ ਕਿਉਂ ਕਰੀ ਬੈਠਾਂ ਏਂ
ਰਾਹ 'ਚ ਚੁਭਦੀਆਂ ਸੂਲਾਂ ਦਾ
ਮੇਰੇ ਕਦਮਾ ਨੂੰ ਕੋਈ ਅਸਰ ਨਹੀ
ਜਮਾਨਾ ਤਾਂ ਦਿਲਾ!
ਹੈਸਿਅਤ ਵੇਖਦਾ ਏ
ਚੰਗੇ ਗੁਣਾਂ ਦੀ ਇੱਥੇ ਕੋਈ ਕਦਰ ਨਹੀ
ਮੈਨੂੰ ਲਗਦਾ ਏ ਬੋਲ ਕੇ ਦੱਸਣ
ਤੇ ਲਿਖ ਕੇ ਸਮਝਾਉਣ 'ਚ ਫਰਕ ਹੁੰਦਾ ਏ
ਜ਼ੁਬਾਨ ਕਈ ਵਾਰ ਬੋਲਣ ਵੇਲੇ ਝੱਕ ਜਾਂਦੀ ਏ
ਪਰ ਕਲਮ ਦਾ ਬਿਨਾ ਝਕੇ
ਲਿਖਣ ਦਾ ਅਸੂਲ ਸਖ਼ਤ ਹੁੰਦਾ ਏ__!!!
No comments:
Post a Comment